Het land grenst aan Azië en Oost-Europa en wordt begrensd door Iran, Georgië, Rusland, Armenië en de Kaspische Zee, maar deel uitmaken van de Europese familie is iets waar Azerbeidzjan naar streeft.

Dus wat sommigen beschouwen als kitsch entertainment, betekende voor hen dat ze eindelijk werden opgemerkt door een publiek dat, zoals ik, hun hoofd krabde en vroeg: “waar is Azerbeidzjan?”

Het is een olieproducerend land dat fortuinen verdiende voor de Nobels (Robert Nobel was een rijke filantroop) en de Rothschilds in de 19e eeuw en de overvloed aan olie is de reden waarom Lenin het in 1920 binnenviel.

Onafhankelijkheid van het communisme kwam in 1991, en tegen 2007 zorgden de enorme oliereserves in de offshore Kaspische velden ervoor dat Azerbeidzjan het zich kon veroorloven de decorateurs binnen te halen om hun hoofdstad Bakoe te renoveren, op tijd voor het Eurovisiesongfestival in mei 2012.

De opvallende kristallijnvormige Crystal Hall, gebouwd om het evenement te organiseren, steekt uit op een klein voorgebergte aan de Kaspische Zee. Het schijnt in de zon en projecteert laserlicht in de nachtelijke hemel. Het ligt naast het National Flag Square, de thuisbasis van een van de grootste vlaggen ter wereld en zeker de grootste van Europa – het vliegt op een vlaggenmast die 162 meter hoog is en 70 bij 35 meter meet.

De skyline heeft talloze hoge gebouwen die het meest zijn gebouwd in de afgelopen 10 jaar, maar het belangrijkste herkenningspunt is het nieuw gebouwde trio van Flame Towers (Azer betekent ‘vuur’) dat 235 meter boven de stad uitsteekt. Ze glinsteren overdag in de zon en zijn ‘s nachts spectaculair wanneer tienduizend LED-lampen geometrische patronen en dansend vuur vertonen.

Een aantrekkelijke nieuwe boulevard omzoomt de zee en als de maan opkomt, doen trendy jongeren die eten en drinken rond het Sahil-complex met chique restaurants en coffeeshops.

Op andere momenten winkelen ze op Fountain Square met zijn Haussmann-architectuur, designerwinkels en brede loopbruggen die meer dan alleen een soep van Europese stijl uitstralen.

Tegen deze achtergrond van moderniteit was het bijna amusant dat de koningen van de wegen de in Rusland gemaakte Lada zijn, een auto die 20 jaar geleden een kortstondige flirt had met de Britse markt, maar hier is onderdeel van het dagelijkse stadsleven.

In Shahidlar Xiyabani, of de Alley of Martyrs, zijn er verschillende zwartmarmeren graven van degenen die zijn vermoord tijdens Black January in 1990, toen een Armeens offensief in bloedvergieten eindigde. Onder hen is Albert Agarunov, een nationale held, die de joodse gemeenschap, die voor het grootste deel uit “bergjoden” bestaat, met trots een van hen mag noemen.

Azerbeidzjan, een overwegend moslimland, beschermt de joodse gemeenschap actief. Er zijn slechts 20.000 joden in een land van 8 miljoen en toch wordt er overheidsgeld besteed aan het onderhouden van hun synagogen en het behouden van hun cultuur.